Rachunek programów
Termin rachunek programów wydaje się lepiej pasować do znanych pojęć: rachunek zdań i rachunek predykatów.
Rachunek programów zawiera w sobie oba rachunki i ponadto pozwala dokonywać "rachunków" na programach. Jak to zobaczymy często dowody semantycznych własności programów przybieraja postać rachunków na formułach algorytmicznych.
Logikę algorytmiczną utożsamiać będziemy z rachunkiem programów.
[math]\qquad \mbox{Rachunek zdań} \subset \left [\begin{array}{l} \mathrm{Rachunek\ predykatów} \\czyli \\ \mathrm{Logika\ pierwszego\ rzędu}\end{array}\right ] \subset \left [\begin{array}{l}\mathrm{Rachunek\ programów}\\czyli \\ \mbox{Logika algorytmiczna} \end{array}\right ] [/math]
Każdy program można traktować jako operator modalności: formułę P [math]\alpha[/math], czytamy program P zakończył obliczenie i jego wyniki spełniają formułę [math]\alph[/math]. Rachunek programów jest splotem dwu algebr: algebry formuł i algebry programów. (zob. G. Mirkowska rozprawa doktorska 1972).
Przykłady
W poniższych schematach możesz znaki K i M zastąpić przez programy, a znaki alpha, beta i gamma przez formuły.
[math]K\,(\alpha \land \beta) \equiv (K\,\alpha \land K\,\beta) \,[/math]
Program jest więc operatorem rozdzielnym z koniunkcja.
[math]\{\textbf{if }\gamma \textbf{ then }K \textbf{ else }M \textbf{ fi} \}\,\alpha \equiv ((\gamma \land K\,\alpha) \lor (\neg \gamma \land M\,\alpha)) [/math]
Tu natomiast widzimy rozdzielnośc samego operatora if