Wyrażalność semantycznych własności programów

Własności semantyczne algorytmów

Prawie wszystkie semantyczne własności programów mogą być wyrażone przez odpowiednio napisane formuły języka rachunku programów.

1. Skończoność obliczenia programu, tj. własność stopu
2. Niekończenie obliczeń
3. Błąd polegający na tym, że podczas obliczenia programu argument(y) nie należą do dziedziny operacji np. błąd dzielenia przez zero.
4. Najsłabszy warunek wstępny
5. Najmocniejszy warunek końcowy
6. Poprawność programu [math]K[/math] ze względu na warunek poczatkowy [math]/alpha[/math] i warunek końcowy [math]\beta[/math].
7. Częściowa poprawność programu [math]K[/math] ze względu na warunek poczatkowy [math]/alpha[/math] i warunek końcowy [math]\beta[/math].
8. Równoważność programów

Schematy formuł wyrazających własności programów

Własność stopu programu [math]K[/math] najszybciej zapiszemy tak [math]K\,\mathbf{true}[/math].
Gdy program [math]K[/math] jest postaci [math]\mathbf{while}\,\gamma \, \mathbf{do} \, M \, \mathbf{od}[/math] to możemy użyć kwantyfikatora iteracji i napisać formułę algorytmiczną [math]\bigcup \{ \mathbf{if}\,\gamma \, \mathbf{then} \, M \, \mathbf{fi} \}\neg \gamma[/math]